Malazgirtte inanışının şahlanışını yaşamadan
Kosavada Niğboluda bir kılıç olup parlamadan
Ulubatlı hasan olup İstanbulu fethetmeden
Fatih olup atını denize sürmeden
Kanuni olup şanlı orduları ile Avrupanın içlerine yüremeden
Seyyit çavuş olup 250 kiloluk mermiyi ya Allah deyip namluya sürmeden
Bir insan Sakarya’nın siperlerine girmeden Kıbrısta düşman tahkimatının arasından geçmeden
Şahlanmanın Ne Olduğunu Anlayamaz.
19.yüzyilda Almanya’nin Mülheim sehrindeki Ren nehrinin bir yakasinda Almanlar, öbür yakasinda da Fransizlar oturuyordu. Fransizlar, her sene nehrin Almanlardaki kismina geçip mahsulün tümünü toplayip götürüyorlardi.
O siralar, birligini temin edemeyen güçsüz Almanlar ise buna fazla sesi çikaramiyorlardi tabi. Her sene böyle olunca çareyi Osmanli Sultanina durumu yazip, imdat istemekte bulurlar.
Mektupta söyle demektedir:
“Fransizlar her sene bize zulmediyor, mahsulümüzü elimizden aliyorlar.
Siz ki, dünyaya adalet dagitan bir imparatorlugun sultani, Islamiyetin de
halifesisiniz. Yazının devamını oku »
Ayasofya sanki vurulmak istenen bir millet namına zincire vurulmuş yatıyor. Ayasofya mahkum, ayasofya esir… O esir oldukça Fatih’in torunları kendini gür kabul edemeyecektir. Bu esaret bir başka türlü esaret, bir başka renkte…
Ayasofya’ya bakıyorum, bir Fatih bekliyor. Ayasofya’ya bakıyorum, suçlu gibiyim. Ayasofya’ya bakıp ağlıyorum; o kaş çatıyor! Ayasofya’nın yanında yaralı, Ayasofya’nın önünde tutkulu gibi bekliyorum.
Geri dön ey tarih, geri dön ! 29 Mayıs’ı bizlere yeniden yaşat. Kendimize gelmenin savaşı başlasın artık. Bin yıllık tarihin sahibi olduğumuzu, bize de öğret!
Buyukosmanli's Blog 